Een lichtje

Ik kniel neer naast haar grafje. Mijn koude vingers raken de nog koudere steen.
De ijzige letters staren me aan. Zo jong, zo teer en nog zo klein.
Ze mocht niet... het kon niet, het is haar niet gegeven.
De lichtjes op haar kleine graf staan symbool voor de lichtjes is haar ogen
die niemand meer kan zien.

Achter me leest een vrouw een verhaal voor. Wanneer ze stopt met vertellen hoor ik haar zeggen: 'En een fijne reis.' Mijn hand laat het grafje los. Ik wil niet reizen als dit de eindbestemming is.

Ik kijk naar hem, hij die er niet meer is.
Ik kijk naar haar, zij die er niet meer is.
Ik luister naar hem, hij die speelt voor zij die niet meer zijn.

De klanken vervagen en mijn hand trilt als ik jouw naam op een gedenkbootje schrijf.
'Papa'. Het staat er, het staat er omdat jij er niet meer bent.
Een traan ontsnapt uit mijn oog, en ik proef het zout op mijn lippen.
Ook jij krijgt een lichtje, een lichtje vol warmte, troost en herinneringen van mij. Dit lichtje staat op het gedenkbootje, het brandt. Het brandt van mij, voor jou...

Als de lichtjes straks doven en het straks weer donker is, zullen we nog denken aan jullie en aan de lichtjes die brandden en branden. Van ons voor jullie en van jullie voor ons.
Bedankt organisatie Allerzielen Winschoten voor de indrukwekkende avond.

Tekening

Vanuit de andere kant van de klas kijkt hij me liefkozend aan en verschijnen er kleine blosjes op mijn wangen. Tekenen was absoluut niet mijn favoriete vak, maar hij maakte het zoveel leuker. Ik glimlach en focus me op het witte papier voor me, het vult zich met mijn gekrabbel en mijn gevoelens, waar ik normaal letters zet, zet ik nu lijnen. Met moeite haal ik weer een zes, maar het maakt niet uit, want ik voel me beter dan ooit met een acht. Door hem.

Nu zoveel jaren later is tekenen mijn meest bijgebleven vak. Niet omdat ik het zo leuk vond, maar omdat ik na die ene glimlach zoveel heb geleerd. Mensen zijn niet wie ze lijken en lijken niet op wie ze echt zijn. Het draait altijd om hetzelfde en wanneer je ze het meest nodig had waren we er niet.

Waar ik toen lijnen zette, zet ik nu punten. Waar ik toen glimlachte, loop ik er nu zo voorbij en waar ik toen blij was met een zes, ben ik nu pas tevreden met een acht. 

De tijd leert dingen en zal dit altijd blijven doen. Ik ben nu eenmaal het type dat eindeloze kansen geeft en er aan het einde van de dag hoe dan ook wel weer zal zijn. Maar ook dat is op een dag weg. Ik kan niet eeuwig wachten tot de lijnen die geschetst stonden mooi worden ingekleurd. Het gekrabbel is weer omgezet in letters, en letters helpen. 

Als ik terug zou mogen naar de tekenklas had ik nog steeds de lijnen gezet, en mocht ik alles overdoen waren ze misschien ook ingekleurd. Maar tijd is onomkeerbaar, en de tekening is al bij het oud papier. Gevoelens verdwijnen en maken plaats voor herinneringen. Mocht ik alles overdoen, had ik het misschien wel gedaan. Maar de tijd tikt door en de tekenklas is verleden tijd, zoals de geschetste, hoe triest ook, nooit ingekleurde lijnen en de vlinders achter die ene glimlach. 

Gspot

Op zoek naar een boeiend artikel over politiek, die ik wellicht zou kunnen gebruiken voor het afschrijven van mijn profielwerkstuk open ik de nu.nl app op mijn iphone. Terwijl het scherm laadt bedenk ik wat ik eventueel zou kunnen gebruiken. Door de home pagina heen scrollend vallen mijn ogen op een opvallende titel. 'Fifty shades-acteur vindt vliegtuig spotten vreemder dan SM.' Ik open het artikel en laat mijn ogen over de tekst glijden. In de tekst wordt verteld dat de acteur Jamie Dornan SM dood normaal vindt, terwijl hij vliegtuig spotten maar een vreemde hobby vindt.

'Dornan is liberaal, dus vindt hij SM abslotuut niet vreemd.' Hiermee stelt nu.nl dat alle liberalen SM normaal vinden. Ik wil me nergens mee bemoeien, maar met betrekking tot het begrip liberaal heb ik als kenmerk nooit SM geleerd. Wel is het natuurlijk mooi als we kijken naar onze liberale politici en daar onze fantasie eens op los laten. Mark Rutte in een leren pakje of Halbe Zijlstra met een zweepje in de hand. Enfin, ik denk dat nu.nl zich toch maar eens moet verdiepen in de standpunten en tradities van liberalen.

De vergelijking met het vliegtuigspotten is wat mij toch iets vreemder lijkt. Die beste jong Jamie Dornan vindt vliegtuigspotten vreemder dan SM. Die twee dingen lijken me nou absoluut niet vergelijkbaar. Of je op een vliegveld staat te wachten op een vliegtuig dat kan komen of je in de slaapkamer nou iemand slaat totdat hij of zij komt. Ja geen idee, ik vind het allebei nogal een raar idee. Maar ieder mens heeft zo van die dingen,die anderen niet zullen begrijpen.

Wat me het meest verontrust aan dit bericht is dat wij Nederlanders dit soort onzin blijkbaar beschouwen als nieuws en dat een informatieve site als nu.nl dit soort artikelen moet publiceren voor meer publiek. Het enige wat we hier uit wijs worden is dat de fifty shades-acteur zijn werk mee naar huis neemt.